ถ้าใครเป็นสาวกเว็บ Redarmyfc.com มานานกว่าหนึ่งปี คงจะจำเรื่องสหายสาวกหงส์แดงกับสาวร้านนิวหนวดวีดีโอของผมได้ จากตอนนั้นมาถึงตอนนี้คงจะประมาณเกือบปีได้แล้วมั้งแต่พัฒนาการของเพื่อนผมคนนี้มันยังคงเดิม
เรื่องครั้งนี้มันเริ่มมาจากเมื่อวันอาทิตย์ก่อนตอนที่ผมกำลัง Amazing Thailand อยู่ที่ภูเก็ตและหมู่เกาะพีพี เจ้าเพื่อนผมคนนี้มันโทรศัพท์ด่วนมาหา “เฮ้ย baki รีบกลับกรุงเทพฯ ด่วนเลย ลูกสาวร้านเกมเปิดใหม่สวยโคตร !!” สั้นๆ แต่ได้ใจความและมีน้ำหนักมากพอที่จะทำให้ผมรีบกลับไปพิสูจน์ เช้าวันรุ่งขึ้นผมอาบน้ำแต่งตัวออกจากบ้านทั้งๆ ที่ผะอืดผะอมจนอยากจะคายของเก่าจากเที่ยวบินกระฉึกกระฉักฝ่าเมฆฝนหนึ่งชั่วโมงครึ่งเต็มๆ
ไปถึงจุดนัดพบแถวๆ ตลาดย่านสุขสวัสดิ์ สหายเดอะ ค็อป ของผมในสภาพหล่อไม่แพ้กันยืนรออยู่แล้ว จังหวะนั้นใครเห็นเข้าคงคิดว่าพวกเราเตรียมไปเดินแถว Center Point …. เปล่าครับเรามีนัดกับ Winning Eleven 8 ต่างหาก
พอเจอหน้ากันเราพยักหน้าให้กันคนละทีเป็นอันรู้ว่า “ไป” สหายเก่าของผมเดินนำเข้าไปในตลาดเลี้ยวไปเลี้ยวมาจนมาถึงตึกแถวกลางเก่ากลางใหม่แถวนั้นเราก็ถึงเป้าหมาย บรรยากาศของร้านก็เหมือนร้านเกมในตลาดทั่วๆ ไป ไม่มีเก้าอี้นุ่มๆ ไม่ติดแอร์ ไม่มีใครอยู่ มีแต่ทีวี 21 นิ้วพร้อม Play Station II ห้าหกเครื่อง กับเสียงอาบน้ำและกลิ่นสบู่หอมกรุ่น
“แจ็คพอตว่ะ” เพื่อนผมหันมายิ้มพร้อมสายตาหื่นๆ ตามสไตล์ของมัน อีกไม่กี่อึดใจสตรีหมวยในชุดกระโจมอกกับหมวกอาบน้ำก็เดินออกมา พวกผมสองคนถึงกับตะลึง …. อะไรมันจะขาวขนาดนั้น!! พอน้องหมวยเดินขึ้นบันไดไปทำเสื้อผ้าให้เรียบร้อย เราสองคนก็ยิ้มกรุ้มกริ่มนั่งประจำที่รอให้น้องหมวยมาจัดการกับโทรทัศน์ให้ แต่แล้วฝันของสองหนุ่มก็สลายอีกรอบ …. พี่ แกรี่ เนวิลล์ เป็นพยาน!! …. น้องหมวยกลับมาพร้อมกับถามเสียงที่ใครได้ยินก็รู้ว่าประเทือง 100% “เกมอะไรดีคะ” คราวนี้ไม่ใช่แค่เดอะ ค็อป เพื่อนเลิฟเท่านั้นที่ตาถั่ว ผมเองก็เผลอใจเต้นไปกับกระเทยปลอมเหมือนไปด้วย …. ซวยจริงๆ
Winning 8 เป็นยังไงใครหลายคนคงจะรู้อยู่แล้วสำหรับภาคล่าสุดของเกมฟุตบอลยอดฮิต บางคนไม่ประทับใจ แต่ผมค่อนข้างจะชอบนะ เพราะมันเสริมให้น้องโด้กับพี่รุดของผมกลายเป็นฝันร้ายของกองหลังตัวจริงเลยล่ะ ผลเป็นไงไม่ต้องบอก เอาเป็นว่าเกลอเก่าของผมคนนี้คงจะไม่ท้าผมเล่น Winning ไปอีกนานทีเดียว …. อย่างว่าน่ะนะ ลิเวอร์พูลจะมาดีกว่าแมนฯ ยูฯ ได้ยังไง (มันเป็นสัจธรรม)
พูดถึงร้านเกมแล้วนึกถึงความหลังตามประสาคนแก่ครับ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าตอนวัยรุ่นผมนี้ติดเกมงอมแงมเลยล่ะ ตั้งแต่เรียนป. 6 (ประมาณสิบห้าปีมาแล้วมั้ง) สมัยที่เพิ่งจะมีทีวีเกมนินเทนโด้ออกมารุ่นแรกพร้อมกับสามเกมอมตะ : มาริโอ – ร็อคแมน – คอนทรา ตกเย็นผมรีบทำการบ้านที่โรงเรียนจะได้ไปต่อคิวที่ร้านเกมใกล้ๆ โรงเรียนเพื่อเสียตังค์สิบบาทแลกกับค่าไฟสำหรับเล่นเกมสิบห้านาที ทำอย่างนี้ทุกวันจนเกิดเป็นอานิสงค์ทำให้ผมคิดเลขเร็วทำแบบฝึกหัดคล่องจนสอบติดโรงเรียนศักดินาระดับท็อปของประเทศอย่างสวนกุหลาบได้
หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้เล่นเกมอีกเลย เพราะทุ่มเทเวลาให้กับการเรียน ฟุตบอล และก็สาวๆ ต่างโรงเรียนจนกระทั่งเทอมสองของชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เพื่อนผมมันลากไปเล่นเกมฮิตในยุคนั้นคือ Street Fighter II ทำให้วงจรชีวิตของผมกลับไปหมกมุ่นกับร้านเกมอีกครั้ง แต่คราวนี้ผลการเรียนมันพุ่งลงเหวเลยล่ะเพราะมัวแต่เล่นจนลืมเรียน พอขึ้นม. 6 เลยตัดสินใจเลิกเล่นเกมเด็ดขาด (แต่ตัดใจจากฟุตบอลกับเพื่อนสาวต่างโรงเรียนไม่ได้ซักที) ผลการเรียนของผมดีขึ้นทันตาเห็นเลยครับ (แจ่มไม่แจ่มก็สามารถสถาปนาตัวเป็นลูกแม่โดมธรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยในดวงใจได้ละกัน …. แฮ่ม !!)
ช่วงนั้นผมไม่ยุ่งเกี่ยวกับทีวีเกมเลยครับเพราะไม่อยากให้ผลการเรียนตกอีก จนกระทั่ง Winning Eleven ถือกำเนิดมาในชื่อ Goal Storm นั่นล่ะ สหายรักของผมก็ได้โอกาสลากผมไปสู่โลกบนหน้าจอสี่เหลี่ยมผืนผ้าอีกครั้ง แต่คราวนี้ผมไม่เหมือนเดิมครับ เรียนเล่นเป็นเวลาตัดขาดจากกันไม่หมกมุ่นและก็รู้จักรับผิดชอบหน้าที่ของนักศึกษาที่ดี เพียงเท่านี้ก็ได้ปริญญาบัตรมาเชยชมด้วยเกรดเฉลี่ยที่เฉี่ยวเกียรตินิยมไปนิดเดียว
หลายคนบอกผมว่าถ้าผมไม่เล่นเกมเกรดเฉลี่ยอาจจะแย่กว่านี้ก็ได้เพราะผมคงจะเครียดกับการเรียนมากไป แต่ที่แน่ๆ ทีมฟุตบอลชั้นปีของผมได้แชมป์คณะสองสมัยติดก็เพราะ Winning นี่ล่ะ มีอย่างที่ไหนเล่นตะโกนกันข้างสนาม : baki กดสามเหลี่ยม – baki วงกลมสามครั้งนะ – baki ตอนนี้ฉันกด L1 อยู่นะเฟ้ย : บ้ากับพวกเราสิครับ ติด Winning กันทั้งฝูง พวกรุ่นพี่รุ่นน้องเขาไม่รู้ด้วยก็งงกันไป ใครจะว่า “สติไม่เต็ม” ก็ช่างยังไงรูปเกมทีมพวกผมก็สวยกว่าละกัน
คิดถึงตอนนั้นแล้วเอามาพูดกันในกลุ่มเพื่อนแล้วยังขำไม่หาย ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรมากแต่มาถึงตอนนี้แล้วเริ่มจะแก่หวนคิดถึงช่วงนั้นขึ้นมาแล้วก็เกิดเป็นข้อคิดหลายอย่าง แต่ที่อยากจะให้น้องๆ ชาวผีแดงที่ยังอยู่ในวัยเรียนเข้าใจก็คือ ถึงเวลาเล่นก็เล่นให้เต็มที่ พอถึงเวลาเรียนก็ต้องเรียนให้เต็มร้อยเหมือนกัน ที่สำคัญคือต้องรู้จักแบ่งเวลาให้ถูกและก็ต้องรับผิดชอบงานในฐานะนักเรียนให้ได้ด้วย ไม่ได้อยากจะสั่งสอนอะไรหรอกแค่อยากจะให้ชาว เรด อาร์มี่ เราเจ๋งทั้งในและนอกสนามเท่านั้นเอง
และถ้าใครบอกว่าเล่นเกมมันไม่มีประโยชน์ผมเถียงตายเลยครับ ประโยชน์น่ะมีเพียงแต่เราต้องเอามาใช้ให้ถูกจุดเท่านั้นเอง อย่างหลานผมคนนึงเพิ่งจบปวช. เจ้านี่น่ะตัวร้ายเลยวันๆ หมกอยู่แต่ร้านเกมบางวันอยู่ถึงตีสามตีสี่เพราะเล่น Raknarok ติดพัน ลูกพี่ลูกน้องผมที่เป็นแม่มันก็ทนไม่ไหวซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์ให้มาเล่นที่บ้าน แต่ใครจะรู้ล่ะครับว่าเด็กที่ติดเกมงอมแงมจะอยากได้โปรแกรมอนิเมชั่นมาใส่ในคอมพิวเตอร์เพื่อเอาไปออกแบบอะไรซักอย่างนึงในเกม (ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน) จนตอนนี้หลานผมคนนี้กลายเป็นมือกราฟฟิคของบริษัทโฆษณาแห่งนึงไปแล้ว เรียกว่ารุ่งจากเกมแท้ๆ
เพื่อนผมอีกคนนึงเรียนนิติศาสตร์สอบภาษาอังกฤษได้เพราะเล่น CM และก็อ่านหนังสืออัตชีวประวัติของเบ็คแฮม …. ก็พี่แกเล่นเปิดดิคชันนารีหาคำศัพท์ทุกคำที่ไม่รู้แถมยังเอามาท่องจำจนขึ้นใจ จากลูกแม่ค้าขายหอยทอดที่คนขับตุ๊ก ตุ๊ก แถวบางลำพูยังพูดภาษาอังกฤษดีกว่า ตอนนี้มีโอกาสไปดูแมนยูถึงขอบสนามเพราะสอบชิงทุนไปเรียนต่อปริญญาโทด้านกฎหมายที่อังกฤษ เป็นไงล่ะเอากับเขาสิ
แต่ใช่ว่าเกมคอมพิวเตอร์ทั้งหลายจะดีเสมอไปนะครับ ดูผมตอนเรียน ม. ปลายเป็นตัวอย่างสิ ถ้ามัวแต่สนุกอยู่ตอนนั้นก็อาจจะไม่มีวันนี้ก็ได้ เพราะฉะนั้นใครที่ยังคิดไม่ได้ว่าสมควรทำตัวยังไงก็ย้อนกลับไปดูย่อหน้าข้างบนนับถอยไปเป็นย่อหน้าที่สามละกัน ส่วนใครที่รู้แล้วก็ Enjoy the games & Enjoy your success นะครับ
หมายเหตุ สำหรับคนไม่เคยเล่น Winning : กดสามเหลี่ยม = ส่งบอลทะลุช่องแบบที่เฮียคันโตน่าชอบทำ / กดวงกลมสามครั้ง = ส่งบอลเรียดจากปีกไปหน้าประตู / ตอนนี้กด L1 อยู่ = จะให้ชิ่งหนึ่งสองให้ : ทีมฟุตบอล Red Army FC จะเอาไปใช้บ้างก็ได้นะถ้าไม่กลัวชาวบ้านเขาหาว่าบ้า
Baki

2001-2024 RED ARMY FANCLUB Official Manchester United Supporters Club of Thailand. #ThaiMUSC